Merkury, jako jedna z mniej zbadanych planet Układu Słonecznego, zaskakuje naukowców swoimi charakterystykami.
Bliskość planety do Słońca oraz jej ekstremalne warunki temperaturowe sprawiają, że jej powierzchnia przypomina księżycowe krajobrazy pełne kraterów uderzeniowych.
Jednakże najnowsze badania pokazują, że pod tą surową powierzchnią mogą kryć się lodowce z soli.
Badania wykazały, że lodowce te powstały w wyniku przepływu soli, które zostały odsłonięte przez uderzenia meteorytów.
Te struktury zachowują substancje lotne przez miliardy lat, co może stwarzać sprzyjające warunki dla rozwoju życia.
Astronomowie wskazują, że takie środowiska mogą być podobne do niektórych ekstremalnych miejsc na Ziemi, jak pustynia Atakama w Chile, gdzie mimo surowości warunków, rozwijają się mikroorganizmy.
Życie na Merkurym?
Kluczowym elementem badań jest koncepcja „stref zamieszkiwalnych zależnych od głębokości”, gdzie życie mogłoby istnieć nie na powierzchni, ale w określonych głębokościach.
To odkrycie poszerza granice naszego rozumienia warunków niezbędnych do podtrzymania życia, również w kontekście ewentualnej kolonizacji egzoplanet.
Naukowcy wskazują, że Merkury może zawierać więcej substancji lotnych, niż wcześniej sądzono.
Modele sugerują, że planeta ta jest bogata w pierwiastki chemiczne i związki, które są kluczowe dla powstania życia.
To przełomowe odkrycie otwiera nowe perspektywy w badaniach astrobiologicznych i może mieć istotny wpływ na nasze rozumienie możliwości istnienia życia poza Ziemią.