Nedavna otkrića u istraživanju svemira bacila su novo svjetlo na postojanje vode u ranoj fazi formiranja našeg Sunčevog sustava.
U sklopu znanstvenog istraživanja, analizirani su meteoritski uzorci, stari koliko i sami planeti, koji su otkrili neobične tragove kemijskih procesa tipičnih za okruženja bogata vodom.
Naš planet i ostali terestrički planeti formirali su se iz brojnih malenih planetezimala, osnovnih građevinskih blokova nastalih iz kozmičkog praha prije više od četiri milijarde godina.
Prema izvještaju portala Science, novija analiza upućuje na to da su ove rane svemirske formacije možda već sadržavale elemente vode.
Uzorci meteorita, koji se smatraju starim koliko i planetezimali, pokazali su tragove specifičnih kemijskih reakcija koje upućuju na interakciju s vodom.
Iako sami uzorci danas ne sadrže vodu, znanstvenici mogu rekonstruirati njenu nekadašnju prisutnost.
Naime, voda može reagirati s drugim elementima, što dovodi do stvaranja novih spojeva, kao što je željezni oksid, poznat po tome što Marsu daje karakterističnu crvenu boju.
Iako tragova željeznog oksida više nema u meteoritima, njegovim “nestankom” iz originalnog materijala moguće je izvesti zaključke o prisutnosti vode.
Očekivalo se da će u meteoritima biti prisutna slična razina željeza, nikla i kobalta, no analiza je pokazala značajan manjak željeza, što upućuje na interakciju s kisikom, a time i na prisutnost vode.
Ovo otkriće sugerira da su materijali koji su formirali unutarnje planete Sunčevog sustava vjerojatno uključivali vodu.
Paul Asimow, geolog i geokemičar s Kalifornijskog instituta za tehnologiju, istaknuo je da mjerenja ukazuju na znatno veću aktivnost kisika u usporedbi s očekivanjima, što može implicirati prisutnost vode u znatno većim količinama nego što se pretpostavljalo.
Prisutnost vode, vodika i kisika u tim prastarim svemirskim “građevinskim blokovima” može biti pozitivan znak da su i drugi elementi esencijalni za život, poput ugljika i dušika, također bili prisutni od samog početka.
Ova istraživanja, objavljena u prestižnom časopisu Nature Astronomy, otvaraju nova vrata u razumijevanju ranog svemira i potencijala za život.