H ακτινοβολία Hawking
Το 1974, ο επιφανής Βρετανός φυσικός Στίβεν Χόκινγκ έθεσε την επαναστατική θεωρία ότι οι μαύρες τρύπες δεν είναι τελείως σκοτεινές, αλλά εκπέμπουν μια μορφή ακτινοβολίας, την οποία αργότερα αποκαλέσαμε ακτινοβολία Hawking.
Αυτό αντίκειται στην έννοια ότι τίποτα δεν μπορεί να ξεφύγει από τα σύνορα μιας μαύρης τρύπας, όπως η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας έχει προβλέψει.
Η ακτινοβολία Hawking εξηγείται μέσω των κβαντικών φυσικών φαινομένων και με την πάροδο του χρόνου έχει γίνει αποδεκτή από την ευρύτερη επιστημονική κοινότητα.
Σε αυτό το πλαίσιο, Καναδοί φυσικοί από το Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολούμπια στο Βανκούβερ υποστηρίζουν ότι μετρήθηκε για πρώτη φορά η ακτινοβολία Hawking από μια λευκή τρύπα – μια μαθηματική αντίστροφη αναπαράσταση της μαύρης τρύπας που δεν δέχεται τίποτα και μόνο εκπέμπει υλικό.
Αυτή η λευκή τρύπα δημιουργήθηκε και μελετήθηκε σε εργαστηριακές συνθήκες μέσω της ροής νερού.
Οι συζητήσεις εντείνονται γύρω από την ακρίβεια και την εγκυρότητα αυτής της πειραματικής ανακάλυψης.
Για να γίνει αποδεκτή, η επιστημονική κοινότητα πρέπει να αποδεχτεί τρεις κυρίως υποθέσεις: αν οι διαδικασίες που παράγουν την ακτινοβολία μπορούν να αναπαραχθούν σε άλλα μέσα, αν υπάρχει πλήρης μαθηματική ισοδυναμία μεταξύ λευκών και μαύρων τρυπών και αν τα κλασικά συστήματα μπορούν να προσομοιώσουν ακριβώς τα κβαντικά φαινόμενα.